Ta maska plemienia Baule z Wybrzeża Kości Słoniowej emanuje spokojem i subtelną elegancją — wykonana z afrykańskiego drewna o nazwie cejba, starannie wypolerowana i pokryta naturalnymi pigmentami w ciepłej, ziemistej czerwieni oraz aksamitnej zieleni na powiekach. Jej smukła twarz o delikatnie zaokrąglonym czole i wąskich policzkach zdaje się unosić w kontemplacyjnym półuśmiechu, podczas gdy niewielki otwór ust przywołuje na myśl cichy śpiew lub modlitwę. Migdałowe oczodoły, półprzymknięte i zamyślone, sprawiają wrażenie, jakby maska obserwowała zarówno świat żywych, jak i szeptała do świata duchów.

Otwory po boku maski pierwotnie służyły do przymocowania plecionego kołnierza z rafii, które utrzymywały maskę na głowie tancerza w ceremonii. Ich regularny układ oddaje kunszt snycerzy Baule, dla których każdy detal miał znaczenie — od symboliki plemiennych inicjacji po opowieść o harmonii między człowiekiem a naturą.

Maski Baule — wykorzystywane w obrzędach podczas festiwali rolnych i pojednawczych — pełnią funkcję pośrednika między światem ludzi a światem przodków. Ta konkretna maska zachowała w sobie zarówno funkcję ochronną, jak i leczniczą, a jej łagodne, lecz przenikliwe spojrzenie przypomina o duchowej sile wspólnoty. Jej obecność wprowadza atmosferę refleksji: staje się mostem między współczesnością a tradycją, a jej egzotyczna forma przyciąga wzrok, zapraszając do chwili wyciszenia i zadumy.

Powieszona na ścianie bądź wyeksponowana na wolnej podstawce, maska Baule staje się centralnym akcentem wnętrza, niosąc ze sobą historię odległych rytuałów i bogactwo afrykańskiego rzemiosła. Jej obecność nie tylko zdobi, ale i opowiada o sile wspólnoty Baule oraz o ponadczasowej potrzebie łączenia się z tym, co niewidoczne.

L/2560/B